ای صمیمی ای دوست           

 گاه و بیگاه لب پنجره ی خاطره ام میایی  

 آب بر آتش دل می پاشد  

که به یک جرعه نگاه تو قناعت دارم 

 دل من لک زده است 

 گرمی دست تو را محتاجم  

 طفلکی میسازد 

ای قدیمی ای خوب 

تو مرا یاد کنی یا نکنی 

 من به یادت هستم 

 من صمیمانه به یادت هستم 

 دایم از خنده لبانت لبریز

   دامنت پر گل باد